«Puf, que calor fai…! Estoume abafando…»
Carolina nunca levou ben os climas cálidos. Ela estaba deseñada xenéticamente para o norte, roiba como era ela. Sentía como se lle derretían as pencas. Todo semellaba derreterse, coma no cadro de Dalí. As súas ilusións tamén sucumbiran aos efectos da calor case 24 horas despois de chegar a aquel lugar. Nunca o diría. Facía tan só dúas semanas que comezara como redactora no programa. Pouco importaban os cartos, estaba traballando naquilo que ela quería, e sen máis nen máis, acabou nunha viaxe a Gaza. Read more
